"ผู้หญิงอารมณ์ดี"

     ห้าสิบปีที่ลืมตามาดูโลก           ผ่านทุกข์โศก สุขเศร้า เคล้าหรรษา
กี่เหมันต์ วสันต์ผ่าน คิมหันต์ลา      มีมารดา คอยปกป้อง คุ้มครองภัย
แปดสิบสี่ปี ที่แม่ ต้องต่อสู้             ยืนเคียงคู่ ข้างพ่อ ไม่หวั่นไหว
อยู่เบื้องหลัง เติมพลัง กำลังใจ       เป็นร่มไทร ให้ลูกรัก ได้พักพิง
ความลำบาก ยากงาน บอกผ่านผิว  เป็นรอยริ้ว หยาบกร้าน ผ่านหลายสิ่ง
สองมือแม่ กล้าแกร่ง อย่างคนจริง  ยามลูกอิง กลับละมุน อบอุ่นใจ
มองเส้นผม พรมขาว ราวดอกฝ้าย   เปล่งประกาย แววตา ยังสดใส
ยามยิ้มแย้ม แก้มตอบ ลูกชอบใจ    โลกสดใส เมื่อแม่ยิ้ม ลูกอิ่มเอม

*** อยากเห็นรอยยิ้มนี้ ตราบนานเท่านาน***

ประพันธ์โดย ปรีชา  สุณาโท ลูกชายคนเดียวของแม่